Netflix

Wat TV kijken betreft, ben ik soms een rare snuiter. Terwijl de grote massa mee gaat in de hypes die sommige series veroorzaken (Lost, Game of Thrones, Het eiland, Van vlees en bloed, …) ben ik veelal de zonderling die niet kijkt. Het gebeurde vroeger zelfs heel zelden dat ik naar series keek via de kabel. Zondagavond is zo’n typische avond waarop in ons Belgenlandje de beste series vertoond worden en terwijl de dag er na iedereen op het werk enthousiast discussieerde, zat ik met die één of twee uitzonderingen, die ook niet gekeken hadden, te praten over een voetbalmatch of de actualiteit. Soms werd mijn interesse wel gewekt door de gesprekken rond mij en dan bekeek ik eens de DVD als mij dat beter uitkwam. Zonder de verplichting om op een bepaald uur thuis te zijn om de serie verder te volgen. Ik hoor het jullie al zeggen : “Jamaar Pedro, je kan dat ook opnemen hé.” Dat klopt, maar het gebeurde heel erg vaak dat ik die opnames niet tijdig kon inkijken en dan moest wissen omdat ik absoluut die ene sportwedstrijd, documentaire of film wou opnemen. Wanneer gaan ze trouwens eens digicorders maken bij telenet waar je 2000 films kan op bewaren ? Series werden dus enkel bekeken als ik in het bezit was van de DVD’s (zoals de X-files). Die werden dan meestal ook in het gezelschap van mijn vrouw in één ruk uitgekeken. En dan kwam plots Netflix. Holy shit, wat bracht dit een verandering in mijn leven zeg. Plotseling had ik toegang tot prachtige series waar en wanneer ik maar wilde. Op TV, op mijn tablet, laptop, in bed, in de tuin, op de camping, in het buitenland, enz. Ik startte met een gratis abonnement van een maand en een paar minuten later begon ik de catalogus te doorlopen. Ik kwam al gauw bij House MD terecht waar ik al zo veel over gehoord had. “Ok” dacht ik toen, “even kijken naar de eerste aflevering van seizoen 1”. Diezelfde avond bekeek ik ook aflevering 2 en 3. Voor ik het wist, was ik een bingewatcher terwijl ik op dat moment nog nooit van dat woord gehoord had. Mijn gratis maand was al snel voorbij dus betaalde ik met veel plezier de 9 euro per maand om verder te kunnen kijken. We zijn intussen een jaar verder en 3 series heb ik intussen volledig bekeken, althans, de beschikbare seizoenen tot nu toe : House MD, Gotham en House of Cards. 3 ijzersterke series die ik zonder Netflix wellicht nooit zou bekeken hebben. Sinds vorige week zit ook het eerste seizoen van “Orange is the new black” er op. Veel ga ik niet vertellen hierover want ik ben van plan om nog een review te schrijven. Tussen de series door bekijk ik graag ook één van de films of documentaires die ter beschikking worden gesteld. En het moet gezegd : het aanbod wordt alsmaar beter. Ik begin zelfs tijd te kort te komen verdorie. Laat die lange, koude wintermaanden maar komen dus. Netflix houdt mij wel warm.